Μακκαβαίοι και Φιλισταίοι...

Μακκαβαίοι και Φιλισταίοι: προαιώνιοι γείτονες και παντοτινοί θανάσιμοι εχθροί. 'Έτσι λέγανε πολύ πιο παλιά τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους. Γιομάτη είναι η ιστορία από τις αλληλοσφαγές τους. Ίσως η Ερυθρά θάλασσα να πήρε τ' όνομά της απ' το ατέλειωτο αίμα που έχει χυθεί στα μέρη τους και χύνεται άφθονο ακόμα...

Τις μέρες αυτές συμφωνήσανε για δίμηνη armistice, δηλαδή ανακωχή, εκεχειρία μεταξύ της Χεσμπολάχ του Λιβάνου και του Ισραήλ. Μένει να δούμε αν καταφέρουν να σιγήσουν τα όπλα. Η ανακωχή δεν φαίνεται, προς το παρόν, να περιλαμβάνει και την λωρίδα της Γάζας. Επειδή οι Ισραηλινοί αξιώνουν την απελευθέρωση των ομήρων που κρατά η Χαμάς. Όμως γίνονται διαπραγματεύσεις με μεσολαβητές την Αίγυπτο, την Τουρκία και άλλες χώρες να ισχύσει η ανακωχή και στην πολύπαθη Γάζα.

Ακούσαμε αμέτρητες ειδήσεις κι είδαμε ένα σωρό video ένα χρόνο τώρα για τα φοβερά δεινά που τράβηξαν και τραβούν οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα. Μόνο που η ακραία προπαγάνδα μας έδειξε επιλεκτικά, τόσα όσα χρειάζονται για να καταλήξουμε στα συμπεράσματα που μας καθοδηγούν να ενστερνιστούμε. Όπου ο επιτιθέμενος και οπλισμένος σαν αστακός στρατός του Ισραήλ "αμύνεται" δικαίως, απέναντι στα τόξα και στα βέλη των Φιλισταίων Παλαιστίνιων. Λες και τα προβλήματα της συμβίωσης των Μακκαβαίων και των Φιλισταίων ξεκίνησαν ένα χρόνο πριν, με τη σφαγή 1.800 αμέριμνων Ισραηλινών από την Χαμάς.

Δανείζομαι ένα σύντομο απόσπασμα από το φρεσκοεκδοθέν βιβλίο του ιταλού ιστορικού συγγραφέα Enzo Traverso: " η Γάζα μπροστά στην Ιστορία", εκδόσεις Εικοστού Πρώτου.

"Ο κυρίαρχος λόγος γύρω από την 7η Οκτωβρίου μετατρέπει αυτή την ημερομηνία σ' ένα είδος αρνητικής αποκάλυψης, σε μια αιφνίδια εμφάνιση του κακού από την οποία πήγασε ένας επανορθωτικός πόλεμος. Ο μετρητής μηδένισε, σάμπως η ημερομηνία αυτή να ήταν η μοναδική απαρχή αυτής της τραγωδίας. Σάμπως η 7η Οκτωβρίου να είχε ξεσκεπάσει την αληθινή φύση τόσο της Χαμάς όσο και του Ισραήλ: του δημίου και του θύματος. Η λωρίδα της Γάζας, έδαφος που κατοικείται από 2,4 εκατομμύρια Παλαιστίνιους και που υφίσταται πλήρη απομόνωση εδώ και δεκαέξι χρόνια, έγινε το λίκνο του κακού, όπου αγριωποί δολοφόνοι δρούνε ατιμώρητα χρησιμοποιώντας τους άμαχους σαν «ανθρώπινες ασπίδες». Στην πραγματικότητα, η καταστροφή της Γάζας είναι ο επίλογος μιας μακρόχρονης διαδικασίας καταπίεσης και ξεριζώματος. Πριν είκοσι δύο χρόνια, τον Αύγουστο του 2002, ο Έντουαρντ Σαΐντ είχε περιγράφει με τούτα τα λόγια την ισραηλινή βία κατά τη δεύτερη Ιντιφάντα:

Η Γάζα περιτριγυρίζεται, στις τρεις πλευρές της, από ένα φράχτη από μεταλλικό σύρμα που το διατρέχει ηλεκτρικό ρεύμα. Φυλακισμένοι σαν ζώα, οι κάτοικοι αδυνατούν να κινηθούν, να δουλέψουν, να πουλήσουν τα λαχανικά και τα φρούτα που καλλιεργούν, να πάνε σχολείο. Είναι εκτεθειμένοι σε επιθέσεις από τον ουρανό, από ισραηλινά αεροπλάνα και ελικόπτερα, ενώ στη γη τους σκοτώνουν σαν γαλοπούλες με άρματα μάχης και μυδραλιοβόλα. Πεινασμένη και φτωχή, η Γάζα είναι από ανθρώπινη σκοπιά ένας εφιάλτης, φτιαγμένος […] από χιλιάδες στρατιώτες υποχρεωμένους στην ταπείνωση, στην τιμωρία και στην ανυπόφορη ανημποριά κάθε Παλαιστίνιου, ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο και κατάσταση υγείας. Τα ιατρικά εφόδια τα σταματάνε στα σύνορα, τα ασθενοφόρα τα πυροβολούν ή φροντίζουν να τα καθυστερούν. Κατεδαφίζονται εκατοντάδες σπίτια, χωράφια κι εκατοντάδες χιλιάδες δέντρα καταστρέφονται στο όνομα της συστηματικής συλλογικής τιμωρίας με την οποία θέλουν να πλήξουν τους άμαχους, κατά μεγάλο μέρος πρόσφυγες μετά την καταστροφή της κοινωνίας τους το 1948.

Η 7η Οκτωβρίου δεν είναι μια ξαφνική έκρηξη μίσους, έχει μεγάλη γενεαλογία. Είναι μια τραγωδία που προετοιμάστηκε μεθοδικά από εκείνον που θα ήθελε σήμερα να παραστήσει το θύμα. Μια τραγωδία που συνεχίζεται – γι' αυτό έχει σημασία να μην αντιστρέφονται οι ρόλοι. Μια απλή ματιά στη χρονολογία επιτρέπει να καταλάβουμε πώς φτάσαμε στο «πογκρόμ» της 7ης Οκτωβρίου. Μετά την απόσυρση του Ισραήλ το 2005, η λωρίδα της Γάζας δέχτηκε συνεχείς επιθέσεις εκ μέρους του Τσαχάλ, επιθέσεις που προκάλεσαν χιλιάδες νεκρούς: 1.400 το 2008 (απέναντι σε 13 Ισραηλινούς), 170 το 2012, 2.200 το 2014. Στις 30 Μαρτίου του 2018, μια μεγάλη ειρηνική διαδήλωση ενάντια στον αποκλεισμό της λωρίδας κατέληξε σε σφαγή: 189 νεκροί και 6.000 τραυματίες. Το 2023, ανάμεσα στην 1η Ιανουαρίου και τις 6 Οκτωβρίου, ο Τσαχάλ είχε ήδη σκοτώσει 248 Παλαιστίνιους στα κατεχόμενα εδάφη, ενώ είχε συλλάβει 5.200. Ανάμεσα στο 2008 και τις 6 Οκτωβρίου 2023, ο Τσαχάλ είχε σκοτώσει περισσότερους από 6.300 Παλαιστίνιους, από τους οποίους πάνω από 5.000 στη Γάζα, τραυματίζοντας 158.440, ενώ στο ίδιο διάστημα οι Ισραηλινοί που έπεσαν θύματα δράσεων της Χαμάς και των άλλων ισλαμιστικών ομάδων ήταν 310 και οι τραυματίες 6.460. Στη Γάζα οι παλαιστίνιοι πρόσφυγες είναι περίπου ενάμισι εκατομμύριο, λίγο περισσότεροι από το μισό των συνολικών κατοίκων. Το ποσοστό ανεργίας κυμαίνεται από 50% έως 80% και ο πληθυσμός ζει σε συνθήκες ανέχειας. Το ΑΕΠ δεν σταμάτησε να μειώνεται μέσα στα τελευταία χρόνια, καθιστώντας την ανθρωπιστική παρέμβαση της UNRWA (που διακόπηκε για μερικούς μήνες από ορισμένες χώρες της ΕΕ) συνθήκη επιβίωσης. Το 75% του πληθυσμού έχει ηλικία κάτω των είκοσι πέντε και στην πράξη ζει εκ γενετής σε κατάσταση απομόνωσης. Λίγα χιλιόμετρα πιο κει, πέρα από τον ηλεκτροφόρο φράχτη, προστατευμένοι από τον «σιδερένιο θόλο» (Iron Dome), την αντιπυραυλική άμυνα που αναχαιτίζει τις ρουκέτες, οι Ισραηλινοί ζουν όπως στην Ευρώπη. Το Τελ Αβίβ είναι τόσο κοσμοπολίτικο, μοντέρνο, φεμινιστικό και gay friendly όσο και το Βερολίνο. Η πολιτιστική βιομηχανία του εξάγει τηλεοπτικές σειρές σε όλο τον κόσμο ενώ τα τελευταία χρόνια ακόμα και η γαστρονομία του χαίρει μεγάλης εκτίμησης. Αυτό είναι το φόντο της 7ης Οκτωβρίου." Σημ:Τσαχάλ = IDF= Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις ( ο στρατός του Ισραήλ δηλαδή)

Η Παλαιστίνη δεν είναι το μοναδικό μέρος όπου αλληλοσκοτώνονται δυο αντίπαλοι λαοί. Η ιστορία του ανθρώπου είναι γιομάτη από τέτοιες ματωβαμμένες περιοχές και περιόδους. Για να μη πάμε μακριά τα ίδια και χειρότερα έγιναν εδώ στα μέρη μας της εποχή των Βαλκανικών πόλεμων μεταξύ Σέρβων, Βούλγαρων, Ελλήνων και Τούρκων. Δανείζομαι και πάλι ένα άλλο απόσπασμα από ένα πόνημα για τους Βαλκανικούς πόλεμους που θα κυκλοφορήσει όπου εξηγείται: "«Η πηγή του κακού οφείλεται στο γεγονός ότι τα κράτη της εποχής εκείνης επιδίωκαν την προσάρτηση περιοχών με μικτούς ή και εντελώς 'ξένους' πληθυσμούς, έχοντας ως σκοπό οι μεν να 'εξελληνίσουν' τους Βουλγάρους, οι δε να 'εκβουλγαρίσουν' τους Έλληνες κ.λπ. Προς την κατεύθυνση αυτή 'εκπαίδευαν', ή μάλλον δηλητηρίαζαν, ο καθένας τους δικούς του ανθρώπους. Παράβλεπαν το γεγονός ότι οι πολίτες δεν ήθελαν τίποτα άλλο παρά να ζήσουν ελεύθεροι, κρατώντας ο καθένας τη δική του πολιτιστική παράδοση, τη δική του εθνική συνείδηση: Οι Έλληνες να παραμένουν Έλληνες, οι Βούλγαροι να παραμένουν Βούλγαροι, οι Τούρκοι ομοίως, αδιακρίτως αν η περιοχή τους περιλαμβανόταν στην ελληνική ή στη βουλγαρική ή στην τουρκική επικράτεια…. Σήμερα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Έλληνες και Βούλγαροι ζουν ειρηνικά, ο ένας δίπλα στον άλλο, σε περιοχές όπου πριν από 110 και πλέον χρόνια ποτίστηκαν με το αίμα των προγόνων μας….». Τηρουμένων των αναλογιών τα ίδια ισχύουν για όσα συμβαίνουν σήμερα στους «Αγίους Τόπους». ΚΑΝΕΝΑΣ δεν μπορεί να σταματήσει τη σφαγή στη Γάζα (και στον Λίβανο κλπ) παρά μόνο οι ίδιοι οι ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ και οι ΠΑΛΑΙΣΤΊΝΙΟΙ."

Και μιας είδαμε και την αναφορά στους Άγιους Τόπους θυμίζω πως ο Χριστός δίδασκε πως εάν σε χτυπήσουν να γυρίσεις το μάγουλο και η Παλαιά Διαθήκη προτρέπει για οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Ίσως γι' αυτό παραμένουν μπερδεμένοι οι χριστιανοί.

Αν όμως Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι ήτανε άθεοι, μια χαρά θα ζούσανε μονιασμένοι…
Όσο για τους χριστιανούς, όσο δεν ξεκόβουν από την βίβλο , υποχρεωτικά θα παίρνουν το μέρος των – στην περίπτωση αυτή – αδικούντων.