Ημερολόγιο λοιμού -5

του Αλέξανδρου Υδάτη

Σάββατο 4 Απριλίου

Τα πρωτεία του λοιμού "απονέμονται" πλέον, σε δραματικούς τόνους των τρομολάγνων τηλε-παρουσιαστών, στις ΗΠΑ του Trump. Παρατούν την Ιταλία κι αυτό επειδή είτε η Ιταλία ξορκίζει το κακό είτε τους τελειώνουν οι περιγραφές τρόμου για Ιταλία, Ισπανία και Ευρώπη. Μεγάλη χώρα οι ΗΠΑ, πολύ μεγαλύτερη σε όλα. Το παγκόσμιο ενδιαφέρον για την εξέλιξη του λοιμού επικεντρώνεται εκεί. Ίσως επειδή από τις ΗΠΑ αναμένεται η ευκταία λύση. Εμβόλια και φάρμακα για τον παγκόσμιο λοιμό από 'κεί θα ξεκινήσουν. Απ' όπου αλλού κι αν προέλθει η σωτηρία του γένους των ανθρώπων. Επιπλέον θα 'χουν ν' ασχολούνται με τον πιό "γραφικό" πρόεδρο που είχαν ποτέ οι ΗΠΑ, συν από τι θα 'πούν και τι θα πράξουν ο αμέτρητος αριθμός των celebrities του Holywood, των sport και όλων αυτών που συντηρεί η "άθλια" λαϊκίζουσα επικαιρότητα.

Ωστόσο η προπαγάνδα του να "μένουμε σπίτι και να περνάμε καλά" φαίνεται να χάνει την αρχική επιρροή της. Το φανερώνουν οι συχνότερες αναφορές περί των τρεχόντων οικονομικών δεδομένων αλλά και οι επιχειρούμενες μαντεψιές, για το τι "μέλλοι γενέσθαι". Τόσο στο εγγύς όσο και στο απώτερο μέλλον. Οι εφτά πληγές του Φαραώ μοιάζουν με καλαμπούρι μπροστά στον επερχόμενο Αρμαγεδώνα της παγκόσμιας οικονομίας. Οι οιωνοί πώς να είναι καλοί όταν ο μισός και παραπάνω πλανήτης έχει κλειστεί στο σπίτι του και δεν δουλεύει; Διαβάζω ότι το συνολικό παγκόσμιο χρέος, πριν από την επέλαση του κορονοϊού, ήταν στο αμύθητο ποσό των 225 τρισεκατομμυρίων δολλαρίων! Ενώ το παγκόσμια Ακαθάριστο παραγώμενο χρήμα (προϊόν το λένε οι οικονομολόγοι, μάλλον κοροϊδευτικά) έφτανε τα 280 τρισεκατομμύρια δολλάρια! Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, η ταλαίπωρη πατρίδα Ελλάδα, χρωστά περίπου 334 δισεκατομμύρια ευρώ! (σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το Γενάρη του 2020). Κι αν το χρέος αυτό μας έχει βάλει τα δυό πόδια σ' ένα παπούτσι, είναι ν' απορείς που ο πλανήτης ακόμα περιστρέφεται...

Ο θεμελιώδης άξονας της οικονομίας, που είναι η παραγωγή και η ζήτηση, έχει παραλύσει. Κι αν η Mercedes και η FIAT σταμάτησαν να παράγουν αυτοκίνητα, μικρό το κακό. Τι θα πάθουμε, όμως, όταν λιγοστέψουν τα τρόφιμα και όλα τα είδη πρώτης ανάγκης, τώρα που μένουμε άφραγκοι; Ήδη, οι ασχολούμενοι με την γεωργική οικονομία, άρχισαν να ανησυχούν και το διατυπώνουν απερίφραστα. Οι παγκόσμιοι χρηματιστές τα έχουν βάψει μαύρα! Κάθε έκφανση της δαιδαλώδους παγκοσμιοποιημένης οικονομίας προοιωνίζει ένα παγκόσμιο οικονομικό κραχ, άνευ προηγουμένου! Κι ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή! 2,2 τρισεκατομμύρια δολλάρια τυπώνει και διανέμει ο Trump, όχι στις πολυεθνικές και στις τράπεζες (όπως συνέβαινε σε προηγούμενες κρίσεις) αλλά στους σε καραντίνα ευρισκόμενους υπάλληλους και εργαζόμενους στις μικρομεσαίες αμερικάνικες επιχειρήσεις, που δεν λειτουργούν! Συγκλονιστικά πρωτόφαντο και τεράστιο πακέτο βοήθειας και υποστήριξης, που αφορά στη μεσαία τάξη και κάτω, δηλαδή στην πλειοψηφία των υπηκόων του.

Και δεν μπορεί να κάνει αλλιώς! Επειδή όταν λήξει η πανδημία και ξεμυτίσουν, άφραγκοι, οι σημερινοί έγκλειστοι σε καραντίνα απ' το σπίτι τους, η Οκτωβριανή Επανάσταση των μπολσεβίκων θα μοιάζει με παιδικό πάρτυ! Γεγονός που το 'πιασαν επίσης οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, οι Κινέζοι, ο Μητσοτάκης και οι υπόλοιποι "άρχοντες" των κυβερνήσεων. Γι' αυτό άνοιξαν τις κάνουλες και ραίνουν με χρήματα τον κοσμάκη όπου γής, σαν τον Χριστό στα Ιεροσόλυμα την Κυριακή των Βαΐων. Κανείς τους δεν τρομάζει (κι ας λένε το αντίθετο) για την βέβαιη αύξηση του παγκόσμιου χρέους, που οι ίδιοι, ανοίγοντας τον κρατικό κορβανά, το πολλαπλασιάζουν. Την καρπαζιά του απελπισμένου φοβούνται, περισσότερο κι από την κόλασή τους. Την καρπαζιά αυτών που δεν έχουν τίποτα να χάσουν...

Γι' αυτό δεν μου προξένησε καμμία έκπληξη η δήλωση του Mario Draghi. Ο εν λόγω κύριος, που διετέλεσε μέχρι πρόσφατα Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, είναι το εμβληματικότερο πρόσωπο της Goldman Sachs, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του διεθνούς οικονομικού κατεστημένου. Δηλαδή αυτών στους οποίους οφείλεται το μεγαλύτερο ποσοστό των 225 τρισεκατομμυρίων δολλαρίων του παγκόσμιου χρέους. Ο Mario Draghi ενσαρκώνει την επίσημη φωνή του καπιταλιστικού νεοφιλευθερισμού. Που αναπάντεχα ξαφνιάζει τον πλανήτη και καλεί τις κυβερνήσεις του λεγόμενου δυτικού κόσμου να προβούν σε μια νέα Σεισάχθεια ή σε ένα Ιουδαϊκό Ιωβηλαίο! Αντιλαμβανόμενος ότι το συντελούμενο παγκόσμιο οικονομικό κραχ, προστιθέμενο ταχύτατα στο υπάρχον αδυσώπητο και άλυτο, παγκόσμιο χρέος, δεν πρόκειται να επιλυθεί στον αιώνα τον άπαντα, χρησμοδότησε την απόλυτη λύση: διαγράψτε τα παγκόσμια χρέη και ξεκινήστε τις οικονομίες σας, απ' την αρχή! Απ' το μηδέν!

Επειδή είναι πια ηλίου φαεινότερον ότι όπως δεν μπορείς να πάρεις τα παπούτσια από κάποιον που βολοδέρνει ξυπόλητος, έτσι δεν πρόκειται να πάρεις ούτε σεντ από τον κοσμάκη, που έκλεισες άπραχτο στο σπίτι του. Με όσα επιδόματα κι αν τους ελεήσεις σήμερα και όσους φόρους κι αν βάλεις μετά. Διότι "ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος"...

Η ιστορία λοιπόν, μάλλον επαναλαμβάνεται. Ήρθε η ώρα να γίνει ο Donald John Trump και η Angela Dorothea (Kasner) Merkel οι σύγχρονοι Σόλωνες της ανθρωπότητας. Διότι το πρώτο κούρεμα χρεών στην ιστορία πιστώνεται στον Αθηναίο νομοθέτη και ποιητή Σόλωνα, έναν από τους επτά σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας. Ο Σόλων ο Αθηναίος, γόνος πλούσιας οικογένειας, όπως κι ο Trump, παραγγέλθηκε από την Αθηναϊκή Πολιτεία να λύσει τις οξείες διαμάχες μεταξύ των τότε "ευγενών" και των απλών πολιτών. Για τον λόγο αυτό του δόθηκαν έκτακτες εξουσίες. Έτσι ο Σόλων πήρε οικονομικά μέτρα για να γλυτώσει τον απελπισμένο και διαμαρτυρόμενο κοσμάκη, απ' το αβάσταχτο βάρος των χρεών τους. Τα εκπληκτικά πρωτοφανή (ακόμη και σήμερα) μέτρα του Σόλωνα ήσαν:

• Κατάργησε τα υφιστάμενα χρέη ιδιωτών προς ιδιώτες και προς το τότε Δημόσιο.
• Απελευθέρωσε όσους Αθηναίους είχαν γίνει δούλοι, λόγω χρεών, στην ίδια τους την πατρίδα κι επανέφερε στην Αθήνα όσους στο μεταξύ είχαν μεταπωληθεί σε άλλες πόλεις σαν δούλοι.
• Κατάργησε τον δανεισμό με εγγύηση την προσωπική ελευθερία του δανειολήπτη και των μελών της οικογένειάς του.

Το πρωτοφανές εκείνο συγκλονιστικό κούρεμα των τεράστιων και μη διαχειρίσιμων χρεών ονομάστηκε "Σεισάχθεια". Λέξης σύνθετης που παράγεται από το ρήμα "σείω", που σημαίνει ταρακουνώ και το ουσιαστικό "άχθος" που σημαίνει βάρος αλλά και χρέος. Σεισάχθεια λοιπόν σημαίνει αποτίναξη των χρεών. Τα νομοθετικά μέτρα του Σόλωνα, που περιλάμβαναν και διεύρυνση της λαϊκής κυριαρχίας, ήταν πολύ τολμηρά αλλά και πολύ δραστικά. Βασίζονταν δε στην αρχή της δίκαιης ανισότητας και όχι της απόλυτης ισότητας. Διότι η βασική επιδίωξη του Σόλωνα, διά των μέτρων του, ήταν να αποτρέψει την εμφύλια διαμάχη και την διάλυση της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, διατηρώντας παράλληλα και τις κοινωνικές τάξεις.

Ανάλογη με τη Σεισάχθεια αντιμετώπιση απόλυτα ακραίων κοινωνικών και οικονομικών κρίσεων αποτελεί το Ιουδαϊκό Ιωβηλαίο. Η διαφορά που έχει με τη Σεισάχθεια είναι ότι, ο επίσης αρχαίος λαός των Ιουδαίων, προνοούσε, με οδηγό τον θρησκευτικό τους νόμο, να μη δημιουργούνται ακραία οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Ο ίδιος νόμος φρόντιζε, με παρόμοιο της Σεισάχθειας τρόπο, να δίνει λύσεις, εφ' όσον τελικά τα προβλήματα συσσωρεύονταν. Ιωβηλαίο στην καθ' ημάς δύση σημαίνει η επέτειος ενός συμβάντος ή γεγονότος που έχει διάρκεια πενήντα ετών. Π.χ. ένας γάμος διάρκειας πενήντα ετών, τα πεντηκοστά γενέθλια μιας επιχείρησης ή ενός θεσμού κλπ. Για το Ισραήλ και για κάθε Ιουδαίο, Ιωβηλαίο σημαίνει το έτος που ακολουθούσε κάθε κύκλο εφτά εφταετιών, αρχής γενομένης από την είσοδο του Ισραήλ στην γή της Επαγγελίας. Η εβραϊκή λέξη γιωβέλ (ή γιοβέλ) σημαίνει «κέρας κριαριού» και αναφέρεται στο σάλπισμα με το κέρας κριαριού το 50ό εκείνο έτος για την κήρυξη ελευθερίας σε όλη τη γη τους.

Αρχίζοντας από τον καιρό της εισόδου στην Υποσχεμένη Γη, οι Ισραηλίτες έπρεπε να μετρούν έξι χρόνια κατά τα οποία έσπερναν και καλλιεργούσαν τη γη και μάζευαν τους καρπούς της. Ωστόσο, το έβδομο έτος θα ήταν σαββατιαίο και στη διάρκειά του έπρεπε να αφήνουν τη γη να αναπαύεται. Σε αυτό το έβδομο έτος δεν έπρεπε να γίνει ούτε σπορά ούτε κλάδεμα. Δεν έπρεπε να θερίσουν ούτε και ό,τι είχε βλαστήσει από σπόρους, που είχαν πέσει κατά το θερισμό του προηγούμενου έτους και δεν έπρεπε να μαζέψουν τα σταφύλια από τα ακλάδευτα κλήματα. Τόσο ο ιδιοκτήτης όσο και οι δούλοι του, οι μισθωτοί εργάτες του, οι πάροικοι και οι φτωχοί θα έτρωγαν σιτηρά και καρπούς από αυτοφυή φυτά. Από αυτά επιτρεπόταν να τρώνε επίσης τα κατοικίδια ζώα και τα θηρία. Θα μετρούσαν εφτά τέτοιες εφταετίες (7 × 7 = 49), και το επόμενο έτος, το 50ό, θα ήταν Ιωβηλαίο.

Ολόκληρο το Ιωβηλαίο ήταν κατά μία έννοια έτος γιορτής, έτος ελευθερίας. Η τήρησή του καταδείκνυε την πίστη του Ισραήλ στον Θεό τους τον Ιεχωβά και ήταν καιρός κατά τον οποίο απέδιδαν ευχαριστίες και αισθάνονταν ευτυχισμένοι για τις προμήθειές του.

Τη δέκατη ημέρα του έβδομου μήνα (του μήνα Τισρί), την Ημέρα της Εξιλέωσης, ηχούσε το κέρας (το σωφάρ ή σοφάρ, καμπύλο κέρατο ζώου), κηρύσσοντας ελευθερία σε όλη εκείνη τη γη. Αυτό σήμαινε ελευθερία για τους Εβραίους δούλους, πολλοί από τους οποίους είχαν πουλήσει τον εαυτό τους εξαιτίας κάποιου χρέους. Κανονικά, αυτή η απελευθέρωση δεν λάβαινε χώρα πριν από το έβδομο έτος της υποδούλωσης, αλλά το Ιωβηλαίο παραχωρούσε ελευθερία ακόμη και σε όσους δεν είχαν υπηρετήσει έξι χρόνια. Κάθε κληρονομική ιδιοκτησία γης που είχε πουληθεί (συνήθως εξαιτίας οικονομικών δυσχερειών) επιστρεφόταν, και ο καθένας επέστρεφε στην οικογένειά του και στην προγονική ιδιοκτησία του. Καμιά οικογένεια δεν έπρεπε να βρίσκεται μονίμως σε οικονομική εξαθλίωση. Κάθε οικογένεια έπρεπε να διατηρεί την τιμή και την υπόληψή της. Ακόμη και όποιος κατασπαταλούσε την περιουσία του, δεν έχανε την κληρονομιά του για πάντα, έτσι ώστε να μην μπορεί να τη μεταβιβάσει στους απογόνους του. Σε τελική ανάλυση, η γη ουσιαστικά ανήκε στον Ιεχωβά, οι δε Ισραηλίτες ήταν πάροικοι και μέτοικοι από την άποψή του. Αν το έθνος τηρούσε τους νόμους του Θεού, τότε θα συνέβαινε αυτό που είπε εκείνος: «Κανείς δεν πρέπει να φτωχύνει ανάμεσά σου».

Λόγω του νόμου για το Ιωβηλαίο, καμιά έκταση γης δεν μπορούσε να πουληθεί για πάντα. Ο Θεός είχε ορίσει ότι, αν κάποιος πουλούσε μια έκταση από την κληρονομική του ιδιοκτησία, η τιμή της πώλησης έπρεπε να υπολογιστεί με βάση τα χρόνια που απέμεναν μέχρι το Ιωβηλαίο. Ο ίδιος υπολογισμός γινόταν και όταν η κληρονομική έκταση γης εξαγοραζόταν από τον ιδιοκτήτη της. Επομένως, η πώληση γης ουσιαστικά σήμαινε απλώς την πώληση της χρήσης της και της σοδειάς της για όσα χρόνια απέμεναν μέχρι το Ιωβηλαίο έτος. Το ίδιο ίσχυε για τα σπίτια των ατείχιστων οικισμών, τα οποία θεωρούνταν μέρος της υπαίθρου. Τα σπίτια, όμως, των περιτειχισμένων πόλεων δεν περιλαμβάνονταν στα περιουσιακά στοιχεία που επιστρέφονταν κατά το Ιωβηλαίο. Εξαίρεση αποτελούσαν τα σπίτια των Λευιτών, των οποίων η μόνη περιουσία ήταν τα σπίτια και οι βοσκότοποι γύρω από τις Λευιτικές πόλεις. Τα δικά τους σπίτια επιστρέφονταν κατά το Ιωβηλαίο. Οι βοσκότοποι των Λευιτικών πόλεων δεν μπορούσαν να πουληθούν.

Δεν γνωρίζω πόσο πιθανό είναι να ισχύσει αυτό που προτείνει ο Mario Draghi. Να διαγραφεί το παγκόσμιο χρέος δηλαδή. Το θεωρώ δύσκολο, απίθανο αλλά όχι ανέφικτο. Κι αν πολύ δύσκολο είναι να διαγραφεί, κρίνω δυσκολότερο να εξοφληθεί. Ο χρόνος θα μας δείξει. Οι Αμερικάνοι καπιταλιστές δεν σκαμπάζουν περί Σεισάχθειας, όμως το πανίσχυρο οικονομικά Αμερικάνικο Εβραϊκό lobby γνωρίζει πολύ καλά τα περί Ιωβηλαίου. Το δίκαιο του Ιωβηλαίου άλλωστε εφαρμόζει το κράτος του Ισραήλ, που ολοένα και γρηγορότερα γίνεται πιο ισχυρό.

Εκείνο που θεωρώ βέβαιο είναι πως είτε το χρέος διαγραφεί είτε ισχύσει, εμείς οι απλοί άνθρωποι τη βάψαμε! Αν βιώσαμε δρακόντεια μέτρα και απόλυτο έλεγχο των διεθνών και εγχώριων μετακινήσεών μας, ύστερα απ' την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, συν τους περιφερειακούς πολέμους και όλα τα δεινά της αμερικάνικης αστυνόμευσης του πλανήτη, τα ακόμη χειρότερα έπονται. Επειδή σήμερα βρίσκομαι κλεισμένος στο σπίτι μου, σε διατεταγμένη καραντίνα, ως εν δυνάμει νοσηρός φορέας φονικότατου ιού, στερούμενος του βιοπορισμού μου και υποψήφιος να βρώ τον μπελά μου, έτσι και ξεπορτίσω αδικαιολόγητα, χωρίς ακόμη να έχω φταρνιστεί!