Η βασιλική κηδεία της ημετέρας κίβδηλης πραγματικότητας και η εξουσίαση της προπαγάνδας.
Εκλογές έρχονται. Τον προσεχή Απρίλη ή Μάη, καθώς προσδιόρισε ο γιός του "γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε". Τουτέστιν, σφίξαν τα κολαράκια για να μαζέψουν τα πολύτιμα ψηφαλάκια. Μπας κι επανεκλεγούν με αυτοδυναμία. Που η απλή αναλογική, το σύστημα δηλαδή των εκλογών που 'χε διαλέξει απο πριν ο τσίφτης Τσίπρας, δυσκολεύει άν όχι εμποδίζει την αυτοδυναμία του πρώτου και νικητή κόμματος. Κι επειδή η τρέχουσα κυβερνητική θητεία της Νέας Δημοκρατίας είναι γιομάτη με αποτυχίες, σκάνδαλα και αμαρτίες, η πρωτιά γίνεται από πολύ δύσκολη έως αδύνατη. Οπότε το μόνο που απομένει είναι η εντονότερη συνέχιση της εφαρμογής του πιο αποτελεσματικού όπλου, που έχει στα χέρια της η εξουσία: της προπαγάνδας! Το μαύρο πρέπει να γίνεται άσπρο, το άσχημο όμορφο, το κακό καλό, το άχρηστο χρήσιμο και το επικίνδυνο ακίνδυνο!
Πεθαίνει όμως ξαφνικά ο τελευταίος και τέως βασιλιάς! Να αναπάντεχα η πρώτη και μεγάλη ευκαιρία του 2023! Τρίβανε τα χέρια τους από ικανοποίηση οι εξουσιαστές. Και οι θεσμικοί και οι παραθεσμικοί. Επειδή ισχύει και το 'χε 'πεί κάποιος ευφυής, πλήν όμως άγνωστος: "Η κυβέρνηση μπορεί να διορίζεται από μια χούφτα διαπλεκομένων, αλλά εκλέγεται από την πλειοψηφία των ηλιθίων"!
Γιόμισαν οι δέκτες από γαλαζοαίματους μουσαφίρηδες κι από εστεμμένη γκλαμουριά! Κι ας μην ήρθαν για την κηδεία περσότεροι, που θα 'τανε προτιμότερο. Για την αχόρταγη προπαγάνδα ήσαν αρκετοί. Εκτινάχτηκε στα ύψη κι η τηλεθέαση απ' την πλειοψηφία των τηλεθεατών. Κήδομαι στα αρχαία ελληνικά σημαίνει φροντίζω, μεριμνώ. Εξ ου και η λέξη κηδεία. Έτσι η παντοδύναμη προπαγάνδα, μέσα σε δυό τρείς μέρες, φρόντισε (κήδευσε) να μας βομβαρδίσει με αναρίθμητα προσόντα του τέως βασιλιά. Που εκτός από ανώτατος συνταγματικός άρχων και αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων ήταν και ολυμπιονίκης, που τίμησε τα ελληνικά χρώματα διεθνώς. Που διετέλεσε πολιτειακό σύμβολο της ελλάδας, ήταν και ωραίος άντρας και πιστός! Τόσα κουτσούβελα έσπειρε με την Άννα Μαρία! (Κι όχι σαν τον άλλο τον ελληνοαμερικανοσουηδό του "η ελλάδα ανήκει στους έλληνες" με τα εξώγαμα). Αποδέχτηκε αδιαμαρτύρητα και με αξιοπρέπεια το δημοψήφισμα του 1974 που τον έστειλε αδιάβαστο. Γι αυτό η δημοκρατία μας δεν κινδύνεψε ποτέ απ' αυτόν. Οπότε δικαιούτο κηδείας με σεβασμό και τιμές, έστω και ανεπίσημα, καταπώς ορίζει η παγκόσμια κι ελληνική παράδοση πολιτισμού. Αλλά επίσημα δεν τόλμησε ο γιός του "γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε" να τον κηδέψει με τιμές αρχηγού κράτους.
Που να το τολμήσει; εν ζωή ευρίσκονται ακόμα πολλοί από τους συμπολίτες μας που έζησαν την αποστασία του πατρός Μητσοτάκη στην ανώμαλη πολιτική περίοδο, στα Ιουλιανά του 1965. Ο μακαρίτης και κηδευθείς τέως, πρωταγωνίστησε στην ανατροπή της τότε νόμιμης κυβέρνησης της Ένωσης Κέντρου. Που είχε σαρώσει στις τότε εκλογές με το απίστευτο ρεκόρ της εκλογής με ποσοστό 53%!
Τέτοια πράγματα η προπαγάνδα δεν τα χρειάζεται και γι αυτό δεν τα χρησιμοποιεί. Αυτά δεν αφορούν στην συντριπτική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Που δεν θέλει τέτοια κουτσομπολιά και τέτοιες μικρότητες. Αυτά τα λένε κάτι παλιοαριστεροί αμετανόητοι, που ευτυχώς είναι αμελητέα μειοψηφία. Ποιός τους ακούει αυτούς; οπότε άστους να λένε...
Όμως η ρημάδα η ιστορία έχει γραφτεί. Κι ότι έχει γραφτεί δεν κρύβεται. Ιδιαίτερα σήμερα με το ανυπέρβλητο εργαλείο - διαδίκτυο. Που με ένα απλό κλικ εύκολα ο πιο αδαής θα μάθει τι εστί βασιλεία για την ελλάδα από το 1832 και δώθε και ποιά ήταν η πραγματική πολιτεία του τέως βασιλιά. Όπως ότι:
-Το 1967 όρκισε επίσημα και με τιμές τους πραξικοπηματίες συνταγματάρχες της χούντας. Ενώ μπορούσε να αρνηθεί και η χούντα να πέσει εκείνη τη στιγμή.
-Το 1974 σχεδίαζε πραξικόπημα για ανατροπή της πρώτης κυβέρνησης της μεταπολίτευσης και τη δολοφονία του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή.
-Έκαμε αγωγή στο δημόσιο και απαίτησε να πάρει αποζημίωση για τα κτήματα και την περιουσία του π.χ. για το Τατόϊ, όπου τάφηκε τελικά, ενώ είχαν παραχωρηθεί χαριστικά στο βασιλικό του σόϊ. Τελικώς τον Μάρτιο του 2003 πήρε 13.700.000 ευρώ από τις τσέπες ημών των βαρειά κι άδικα φορολογουμένων. Τόση αξία είχε η διαφημισμένη αξιοπρέπεια του μακαρίτη. Που νοιάζονταν για τις έλληνες...
Ακούσατε τίποτε απ' αυτά στα μεγάλα κανάλια της τηλεόρασης που θρηνούσαν για τον καημένο και έκπτωτο βασιλιά;
Έγραψα για το Τατόϊ. Το βασιλικό κτήμα. Που είναι λίγο πιο μεγάλο απ' την Ύδρα! Με τα δάση του και τα γάργαρα νερά. Και είναι σήμερα αφρόντιστο, παρατημένο. Διαμαρτύρονταν οι ρεπόρτερς και οι σύγχρονοι σφουγγοκωλάριοι του βασιλιά. -Τι θα πουν οι ξένοι; απορούσαν. -Ότι είμαστε, ως λαός αγροίκοι; ότι δεν τιμούμε τους βασιλείς και την ιστορία μας; Η προπαγάνδα σε όλο της το μεγαλείο, ξεδίπλωσε τις αρετές της για να αποσιωπήσει, με τους τρόπους αυτούς κάθε αλήθεια.
Ολάκερος ο υπόλοιπος κόσμος τα' χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι, που λέει η παροιμία. Ο μεγάλος Ιρλανδός διανοητής Oscar Wilde είχε 'πεί πως: "η πλειοψηφία έχει αχόρταγη επιθυμία να μάθει τα πάντα, πλην εκείνων που αξίζει να μάθει. Η δημοσιογραφία το γνωρίζει αυτό και ενεργώντας ως επιχειρηματίας ικανοποιεί τη ζήτηση". Η σημερινή ελληνική δημοσιογραφία θα πρέπει να αποτελεί τον πιο συνεπή, ιδανικό πρεσβευτή και αντιπρόσωπο της προπαγάνδας. Ή έναν απο τους καλύτερους.
Στο "τι θα πουν οι ξένοι;" έπρεπε να προηγηθεί τι έχουν 'πεί ήδη οι ξένοι και μάλιστα πρωτοσέλιδα. Στους New York Times, στο Politico, στον Guardian, στον Spiegel, στους Financial Times, στη Reppublica και αλλού έχουν γράψει με έμφαση για την πρωτιά της Ελλάδας στη θνητότητα από τον Covid-19. Έχουν γράψει για τα πάμπολλα σκάνδαλα, για τις απ' ευθείας αναθέσεις και για τις υποκλοπές. Έχουν αναφερθεί δηκτικά για τα push backs των προσφύγων και για τις θλιβερές συνθήκες της διαβίωσής στους στα στρατόπεδα. Έχουν καυτηριάσει για το απαράδεκτο κράτος δικαίου στην Ελλάδα. Για τα φορολογικά προνόμια των διαπλεκόμενων με την κυβέρνηση, για την εξαγορασμένη ελευθεροτυπία και την δολοφονία Καραϊβάζ. Για την Εύα Καϊλή και για τη λίστα Πέτσα. Οπότε σκασίλα τους μεγάλη, των ξένων, επειδή το Τατόϊ είναι αφρόντιστο...
Εκεί στο Τατόϊ, μαζί με τον τέως βασιλιά, δυστυχώς δεν κηδεύτηκε η ημέτερη κίβδηλη πραγματικότητα. Αυτή που καθημερινά και συστηματικά μας πλασάρουν. Θα ζεί και θα βασιλεύει! Αντίθετα αναδείχτηκε μοναδική νικήτρια η ανελέητα εξουσιάζουσα κυβερνητική προπαγάνδα και οι χειροκροτητές της. Η πλειοψηφία έμαθε τα πάντα για τον έκπτωτο βασιλιά, πλήν εκείνων που άξιζε να μάθει. Η ζήτηση της πλειοψηφίας ικανοποιήθηκε. Η δημοκρατία νίκησε. Επειδή κανείς δεν θυμάται τον έξοχο Αλμπέρ Καμύ, για τον οποίο η "δημοκρατία δεν είναι εξουσία της πλειοψηφίας, αλλά υπεράσπιση της μειοψηφίας". Ούτε τον έτερο κι ευφυή Μάρκ Τουέϊν που συμβούλεψε: "εάν βλέπετε πως είστε με το μέρος της πλειοψηφίας, αυτό είναι μια ισχυρή ένδειξη πως πρέπει να αλλάξετε"...