Εκλογές στη βορειότερη Αφρικανική μπανανία
Σε τρείς βδομάδες από την σημερινή Πρωτομαγιά καλούμαστε να διαλέξουμε τους εκπροσώπους μας για την επόμενη Βουλή και την νέα κυβέρνηση. Από το 1974 και μετά και με σταθερό πολίτευμα την Προεδρευόμενη Δημοκρατία, στις 21 Μαΐου 2023 θα προκύψει η Ιθ΄ (19η) Κοινοβουλευτική περίοδος.
Σχεδόν μισό αιώνα χρονικά από το μακρυνό 1974, ο κόσμος έχει αλλάξει δραματικά. Το ίδιο και η Ελλάδα. Όμως το εγχώριο δράμα της Ελλάδας μας το υπογραμμίζει το State Department των ΗΠΑ, που σύμφωνα με το οποίο η χώρα μας λογίζεται ως χώρα τριτοκοσμική! Ή, όπως θα έλεγε ο τρισμέγιστος Χάρυ Κλύνν (με δύο νί κι όχι με ένα νί σαν τον άλλονε…) : " η Ελλάς είναι η βορειότερη χώρα της Αφρικής"! Και πώς να μη είναι;
Σε μια περίοδο αμοιβαίου θερμού έρωτα με τις ΗΠΑ (όπως με έμφαση διαλαλούν οι εδώ και εκεί αξιωματούχοι) η έκθεση της 21ης Μαρτίου 2023 του State Department αποδίδει στην Ελλάδα τα χαρακτηριστικά μιας τρικοκοσμικής χώρας, όπου κυριαρχούν τα εξής: οι υποκλοπές, η διαφθορά, η έλλειψη διαφάνειας, η αστυνομική βία, το προσφυγικό, η ελευθερία έκφρασης και η λίστα Πέτσα, που μοίρασε κρατικό χρήμα με αδιαφανείς διαδικασίες. Ακόμη, οι Αμερικανοί παρατηρητές, δεν παραλείπουν να αναφερθούν στο Qatargate και στην προφυλάκιση από τις βελγικές αρχές της Εύας Καϊλή.
Κι αν ο Χάρυ Κλύνν βρίσκονταν σήμερα εν ζωή, δεν θα παρέλειπε να καυτηριάσει τον κοινωνικό αποκλεισμό, που δεν κρατιέται πια με επιδόματα, ενώ όλο και περισσότερα νοικοκυριά χρωστάνε όλο και περισσότερα χρήματα. Στο δημόσιο χρέος που έχει εκτοξευθεί πάνω από τα προ μνημονίων ύψη. Και στον διάλογο με την Τουρκία, με θέμα τις μονομερείς διεκδικήσεις της γειτονικής χώρας εις βάρος μας.
Ολάκερο το οικοδόμημα της σύγχονης; Ελλάδας είναι στραβό και γέρνει. Είναι αμέτρητοι και γνωστοί οι δείκτες που αναδεικνύουν το άκρως προβληματικό σύστημα της εξουσίας που "εξουσιάζει" την πατρίδα μας. Που αντιπροσωπεύει και μεταχειρίζεται μια μπανανία κι όχι μια ελεύθερη χώρα. Είναι αδήριτη ανάγκη να απαλλαγούμε από τις ποικιλοτρόπως κατευθυνόμενες ψευδαισθήσεις. Καλούμαστε να αθροίσουμε δυνάμεις για την προάσπιση της υπόστασης και της υπόληψής μας. Αυτή είναι η ουσιαστική ευκαιρία που μας παρέχουν οι προσεχείς εκλογές. Να επιλέξουμε όποιο κόμμα αντιλαμβάνεται καλύτερα (κατά τη γνώμη του καθενός μας βέβαια) που πατάμε και που πηγαίνουμε. Θέλουμε, λοιπόν, από τις εκλογές του Μαΐου να προκύψει κυβέρνηση διατεθειμένη και ικανή να καταπιαστεί με τα πραγματικά και ενεστώτα προβλήματά μας. Να διαπραγματευτεί τις λύσεις τους με τους εδώ ισχυρούς του χρήματος, τους πιστωτές και τους συμμάχους μας, ως εκπρόσωπός μας και όχι ως συμπαίκτης ή και ενεργούμενο τους.
Τούτες οι σκέψεις, όμως, μοιάζουν ως ουτοπικές. Και ίσως οι περσότεροι να το αντιλαμβάνονται έτσι. Καλώς, λοιπόν το αντιλαμβάνονται! Μόνο που ο υπογράφων δεν απευθύνομαι στους πολλούς. Στούς λίγους απευθύνομαι, στη μειοψηφία κι αυτοί είναι που με ενδιαφέρουν.
Ασφαλώς γνωρίζω κι εγώ καλά πως στην Ελλάδα κυβέρνηση βγάζουν οι πολλοί: δηλαδή οι δημόσιοι υπάλληλοι. Τα επαγγελματικά δικαιώματα ετούτων είναι που επηρεάζουν τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών και σχηματίζουν κυβέρνηση. Σήμερα, οι Δημόσιοι Υπάλληλοι διορίζουν ουσιαστικώς την εκάστοτε κυβέρνηση, εάν ληφθή υπ' όψιν ότι μαζί με τις οικογένειες τους αντιπροσωπεύουν 2,4 εκατομμύρια ψήφων. Που οι κυβερνώντες έχουν κάθε λόγον να τις προσεταιρίζονται με τους γνωστούς κι άγνωστους τρόπους.
Έλα όμως, που σε κάθε κόμμα υπάρχουν υποψήφιοι βουλευτές που νοιάζονται αληθινά για την πατρίδα. Λίγοι μεν αλλά υπάρχουν! Κι αυτούς πρέπει να βρούμε και να επιλέξουμε. Οφείλουμε να διαλέξουμε πρώτα τους εκπροσώπους μας, μιας και τα περσότερα κόμματα βράζουν στο ίδιο καζάνι της γενικής παρακμής. Για να βάλουμε στη βουλή ανθρώπους με ευφυία και κριτική σκέψη, με αξιοπρέπεια και αντίληψη του γενικού κοινωνικού συμφέροντος και προπαντός με την απαραίτητη αποφασιστικότητα να εμποδίζουν, όσο μπορούν, τους δυνάστες της εξουσίας.
Επειδή από τις μειοψηφίες αλλάζει ο κόσμος!
—"και δεν υποχωρούμε αν δεν δικαιωθούμε"… που έλεγε και ο μεγάλος Χάρυ Κλύνν.
Καλό βόλι!